Bronisława Danielak

Bronisława Danielak urodziła się 03.09.1898 r. we Włocławku i w tej miejscowości ukończyła szkołę powszechną i średnią handlową. W 1917 roku wyszła za mąż za Jana Danielaka. Po przybyciu do Kotunia pracowała z mężem w aptece.

W latach 1939 – 1944 działała w ruchu oporu ZWZ-AK.

W czasie okupacji hitlerowskiej po aresztowaniu męża w grudniu 1943 roku i po jego śmierci w obozie koncentracyjnym w Dachau prowadziła cały czas samodzielnie aptekę aż do jej upaństwowienia. Po upaństwowieniu apteki została jej kierownikiem i pracowała na tym stanowisku aż do emerytury. W czasie swej pracy była szczególnie uczulona na ludzkie cierpienia, którym, czy to w dzień, czy to w nocy, nigdy nie odmówiła pomocy.

W latach 1939 – 1943 pomagała ludziom wysiedlonym z Poznania i Zamojszczyzny.

Jako matka wychowywała czterech synów dając im wyższe wykształcenie.

Po wyzwoleniu współpracowała z młodzieżą, a szczególnie z drużyną harcerską dając do ich dyspozycji jeden ze swoich pokoi, w którym odbywały się zbiórki i wieczornice harcerskie. Na wieczornicach harcerskich towarzyszyła im przygrywając na pianinie. Następnie pokój ten przeznaczyła na klasę szkolną.

Zmarła dnia 12.05.1985 r.

Za swą działalność została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Uchwałą Nr XXVI/213/10 Rady Gminy Kotuń z dnia 30.06.2010 r. na wniosek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Warszawa Wschód Koło Gminne w Kotuniu został nazwany plac w Kotuniu imieniem Bronisława i Jana Danielaków.

Adam Krzeski