Kultura polskiego pożarnictwa

Kulturę polskiego pożarnictwa prezentuje zbiór muzealiów artystyczno-historycznych. Najciekawsze są kolekcje sztandarów i proporców oraz dyplomy z początku XX w. i trzy tableau Ochotniczej Straży Pożarnej w Mińsku Mazowieckim.

Unikalną wartość ma sztandar, którego płat utkany został na krosnach. Jest to rękodzieło artystki ludowej Felicji Supeł, wykonane na 25-lecie OSP Wronów. Do płatu sztandaru przyszyty jest obraz olejny św. Floriana, namalowany farbami olejnymi na białym płótnie, oraz wyhaftowane są napisy i symbole strażackie. Ważnym dokumentem historycznym jest proporzec Ochotniczej Straży Ogniowej w Miedznej z 1907 r. W zaborze rosyjskim władze zaborcze nie pozwalały używać języka polskiego, dlatego płat sztandaru zawiera tylko litery: O, S, M. (Ogniowa Straż Miedzna) i rok wykonania proporca.

W kolekcji dyplomów z secesyjnym ornamentem są nadawane przez Związek Floriański z podpisami prezesa Bolesława Chomicza i Józefa Tuliszkowskiego. Cennym eksponatem wśród dyplomów jest Adres Strażactwa Polskiego dla Władysława Grabskiego, założyciela Związku Floriańskiego, z 17.08.1924 r. z podpisami Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnych RP i uczestników II Zjazdu Związku.

Sztandarom i dyplomom atrakcyjnością nie ustępują kolekcje starych fotografii. Wśród nich jest duża fotografia z 1919 r. przedstawiająca pogrzeb założyciela Folwarcznej Straży Pożarnej w Żelaznej koło Skierniewic, dokumentująca stary rodowód strażackiego ceremoniału, oraz fotografia z lat 20. XX w. naczelnika OSP Węgrów, Jana Wangrata, w pięknym galowym mundurze z metalowymi naramiennikami i ozdobnym hełmie.

W kolekcji dawnych pieczęci jest okrągła z czasów Związku Floriańskiego z OSP Unin koło Garwolina ze św. Florianem.