Kościół parafialny Świętej Trójcy w Żeliszewie Podkościelnym, gm. Kotuń

Kościół w Żeliszewie pobudowany został w latach 1770-1789 z fundacji dziedzica wsi Martyniana Grzybowskiego, podkomorzego liwskiego, na piaszczystym pagórku w miejscu zwanym wówczas Wąsówką. Jest on budowlą o konstrukcji zrębowej z zewnątrz oszalowanej. Malowanie wewnętrzne posiada bardzo bogatą ornamentykę symbolową. Trójnawowe wnętrze rozdzielone jest trzema parami żeliwnych słupów. Kościół posiada dwa ołtarze rokokowe z około 1770 r. oraz osiemnastowieczne obrazy Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i Chrystusa Ukrzyżowanego ze św. Janem Nepomucenem, odrestaurowane w 1845 r. Ołtarz główny jest masywny, wykonany z dębiny wyprawionej na ciemno, wykonany na początku XX w. przez Maksymiuka z Komarówki. W bocznych nawach stoją dwa barokowe konfesjonały. Również z tego okresu jest chrzcielnica w kształcie kielichowym. Kościół posiada mechaniczne, 8-głosowe organy z 1776 r. o łagodnym prospekcie rokokowym.

Kościół w Żeliszewie wpisany jest do rejestru zabytków decyzją z 1962 r. jako cenny przykład drewnianej architektury sakralnej końca XVIII stulecia. W pierwszej dekadzie XXI w. został przeprowadzony gruntowny remont. Obraz ze św. Janem Nepomucenem odrestaurowano ponownie w 2019 r.

Parafię w Żeliszewie erygowano w 1769 r., wydzielając ją z macierzystej parafii Niwiski.

Zbigniew Todorski

Fot. Z. Todorski, S.Adamiak